ΚΑΡΠΕΝΗΣΙ ΣΑΒΒΑΤΟ 17 του Οκτώβρη 2009
Ομιλία για το βιβλίο της Φυσικής
Κυρίες και κύριοι
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
Όταν εργάστηκα πρώτη φορά ως αναπληρωτής το 1984 είχαν και τότε αλλάξει τα βιβλία και οι παλιότεροι συνάδελφοι διαμαρτύρονταν αρκετά, βλέποντας αρνητικά σημεία των τότε νέων βιβλίων.
Θα πει κάποιος πως η ιστορία επανααμβάνεται και σήμερα και πως αφού συνηθίσουμε τα σημερινά νέα βιβλία δεν θα υπάρχει πρόβλημα!
Δε νομίζω ότι είναι έτσι όμως!!!
Σήμερα υπάρχει κάτι το διαφορετικό που κάνει ουσιαστική και όχι εξωπραγματική την άποψη που λέει ότι είναι αναγκαίο να αποσυρθούν τα νέα αυτά βιβλία
Στη σημερινή εκπαίδευση έχουν συντελεστεί τόσες και τέτοιες αλλαγές στο περιεχόμενο που μοιραία επηρεάζουν τη διδασκαλία και συνεπώς το τι μαθαίνουν οι μαθητές.
Δεν πρόκειται δηλ. απλώς για το αν θα μαθαίνουμε την παραδοσιακή γραμματική ή γραμματική μέσα από ασκήσεις(για να θυμηθούμε κάτι που συζητιόταν έντονα στις τότε αλλαγές) ή αν μαθαίνουν απέξω τους κανόνες στη φυσική μιας και μιλάμε για το συγκεκριμένο μάθημα.
Όταν π.χ. σήμερα ορίζεται μέσα απ το βιβλίο δασκάλου σκοπός του μαθήματος ανάμεσα σ άλλα «Η προετοιμασία των μαθητών που θα επιδιώξουν την εισαγωγή τους στα τριτοβάθμια ιδρύματα θετικής κατεύθυνσης», αυτό είναι ποιοτική αλλαγή γιατί αυτομάτως βάζουν το μάθημα στην υπηρεσία των εισαγωγικών εξετάσεων αντί να υπηρετεί τη γενική μόρφωση των μαθητών που μ αυτό τον τρόπο υποβαθμίζεται εμμέσως πλην σαφώς σε κατά κάποιο τρόπο «αναγκαίο κακό». Και είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι αυτό μένει έξω από την έρευνα δεν καλούνται οι εκπαιδευτικοί να εκφράσουν γνώμη με το αιτιολογικό που ακούστηκε εδώ απ την επιστημονική επιτροπή ότι δεν θέλησαν να είναι μεγαλύτερο το ερωτηματολόγιο.
Κατόπιν τούτου δεν παραξενεύει αυτό που σε άλλο σημείο του βιβλίου του δασκάλου αναφέρεται πως «λίγη σημασία έχει η γνώση ή η άγνοια του νόμου της βαρύτητας σημασία έχει πως η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο γύρω μας, δημιουργείται απ’ αυτόν». Πέρα απ το αντιεπιστημονικό του πράγματος, μπορούν να συμβούν και ευτράπελα, αφού για παράδειγμα κάποιος μαθητής που ζει κοντά σε αεροδρόμιο μπορεί να υποθέτει πως η βαρύτητα όταν έχει προσγείωση έλκει τα αντικείμενα στη γη ενώ κάποια άλλη στιγμή (στην απογείωση) τα απωθεί απ τη γη Τελικά είναι ως φαίνεται στόχος ορισμένων να αποδομήσουν τη γνώση σα να μην υπάρχει μια επιστημονική αλήθεια αλλά πολλές, για να κάνουν το μυαλό των σημερινών μαθητών αυριανών εργαζομένων ευάλωτο και ανεκτικό σε κάθε είδους «αλλαγές» και στην επιβολή των κρατούντων, για να δημιουργηθεί νέα γενιά σκλάβων.
Για να το πετύχουν αυτό όμως είναι αναγκαία προϋπόθεση να υπάρξουν δάσκαλοι δουλοπρεπείς που να είναι υπάκουα όργανα αυτής της κατάστασης. Γιατί όπως έγραψε κάποιος σε ένα τοίχο στα Καλύβια
« ΔΟΥΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ»
Το ερώτημα για όλους μας λοιπόν είναι αν θα γίνουμε υπάκουα ανθρωπάκια ή θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα των φωτισμένων παιδαγωγών του λαού μας που από εδώ δίπλα απ τις Κορυσχάδες της Ευρυτανίας μέσα στο καμίνι και το χαλασμό του πολέμου διακήρυξαν πράγματα που το επίσημο ελληνικό κράτος πραγματοποίησε μερικά με καθυστέρηση δεκαετιών και άλλα ακόμη δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει.
Προβληματίζει και βάζει σε υποψίες τον εκπαιδευτικό κόσμο το γεγονός ότι απ το ερωτηματολόγιο λείπουν παντελώς τα βιβλία του δασκάλου που ανέφερα πριν ορισμένα αποσπάσματα. Γιατί; Τι κίνδυνος υπήρχε; Οποιαδήποτε δικαιολογία παρουσιαστεί σήμερα δε μετράει, αφού είναι εκ των υστέρων, ενώ αυτό που ακούστηκε χθες ως δικαιολογία «ότι δεν ήθελαν να γίνει πιο μεγάλο το ερωτηματολόγιο δεν φαίνεται να το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι.
Έχει όμως κι ο καθένας μας δικαίωμα να ερμηνεύσει αυτή την απουσία ως φυγομαχία των υπευθύνων! Μια φυγομαχία που θέλει να αποφευχθεί η κριτική, που θέλει να επιβάλλει ακραίες αντεπιστημονικές θεωρίες ως πραγματική επιστήμη.
Το 1998 παρακολουθώντας το μάθημα της Φυσικής στο Μαράσλειο στη Μετεκπαίδευση, ακούσαμε τον καθηγητή να λέει ότι σε ημερίδα , που διοργανώθηκε στην Αθήνα από ιταλικό πανεπιστήμιο , που ήταν πρωτοπόρο στον κονστρουκτιβισμό, αναφέρθηκε από τους Ιταλούς επιστήμονες ότι και αυτή η θεωρία ενώ υποσχόταν πολλά γρήγορα αποκάλυψε τεράστιες αδυναμίες ιδιαίτερα για τη Φυσική.
Θέλουν λοιπόν σήμερα ορισμένοι, άκριτα να βάλουν και να δεχτούμε όλα αυτά για την εκπαίδευση των παιδιών του αού μας! Λίγη σκέψη παραπάνω νομίζω δεν θα έβλαπτε!
Θα μπορούσε κανείς να σταθεί και σε λάθη , παραλείψεις και άλλα αρνητικά στοιχεία του βιβλίου που το δυσκολεύουν/όπως π.χ. στη σελ 54 του τετραδίου εργασιών της ΣΤ τάξης όπου προτείνεται στο συγκεκριμένο πείραμα να χρησιμοποιηθούν μπαλόνια, κάτι που δημιουργεί μια φανερή δυσκολία, ενώ το ίδιο πείραμα θα μπορούσε να γίνει ευκολότερα με πλαστικά μπουκάλια από νερό.
Όμως δεν θέλω και δεν πρέπει να επικεντρωθεί η συζήτηση σε τέτοια πράγματα, γιατί ακόμα και στη περίπτωση που «διορθωθούν» αυτά στα βιβλία, θα μείνει η φιλοσοφική και παιδαγωγική τους θεμελίωση που αποδυναμώνει οποιαδήποτε γνώση παρέχεται στο σημερινό αστικό σχολείο.
Άρα εκ των πραγμάτων το μόνο που μπορούμε να πούμε, να απαιτήσουμε και να είναι θετική εξέλιξη είναι η απόσυρση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων, όσο και των εφαρμογών τους που είναι τα εν λόγω βιβλία και
να διεκδικήσουμε αναλυτικά προγράμματα και βιβλία τέτοια που μέσα από το συνδυασμό θεωρίας και πράξης να θέτουν τις βάσεις για μια ενιαία επιστημονική κατανόηση του υλικού κόσμου από τους μαθητές μας.
Ομιλία για το βιβλίο της Φυσικής
Κυρίες και κύριοι
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
Όταν εργάστηκα πρώτη φορά ως αναπληρωτής το 1984 είχαν και τότε αλλάξει τα βιβλία και οι παλιότεροι συνάδελφοι διαμαρτύρονταν αρκετά, βλέποντας αρνητικά σημεία των τότε νέων βιβλίων.
Θα πει κάποιος πως η ιστορία επανααμβάνεται και σήμερα και πως αφού συνηθίσουμε τα σημερινά νέα βιβλία δεν θα υπάρχει πρόβλημα!
Δε νομίζω ότι είναι έτσι όμως!!!
Σήμερα υπάρχει κάτι το διαφορετικό που κάνει ουσιαστική και όχι εξωπραγματική την άποψη που λέει ότι είναι αναγκαίο να αποσυρθούν τα νέα αυτά βιβλία
Στη σημερινή εκπαίδευση έχουν συντελεστεί τόσες και τέτοιες αλλαγές στο περιεχόμενο που μοιραία επηρεάζουν τη διδασκαλία και συνεπώς το τι μαθαίνουν οι μαθητές.
Δεν πρόκειται δηλ. απλώς για το αν θα μαθαίνουμε την παραδοσιακή γραμματική ή γραμματική μέσα από ασκήσεις(για να θυμηθούμε κάτι που συζητιόταν έντονα στις τότε αλλαγές) ή αν μαθαίνουν απέξω τους κανόνες στη φυσική μιας και μιλάμε για το συγκεκριμένο μάθημα.
Όταν π.χ. σήμερα ορίζεται μέσα απ το βιβλίο δασκάλου σκοπός του μαθήματος ανάμεσα σ άλλα «Η προετοιμασία των μαθητών που θα επιδιώξουν την εισαγωγή τους στα τριτοβάθμια ιδρύματα θετικής κατεύθυνσης», αυτό είναι ποιοτική αλλαγή γιατί αυτομάτως βάζουν το μάθημα στην υπηρεσία των εισαγωγικών εξετάσεων αντί να υπηρετεί τη γενική μόρφωση των μαθητών που μ αυτό τον τρόπο υποβαθμίζεται εμμέσως πλην σαφώς σε κατά κάποιο τρόπο «αναγκαίο κακό». Και είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι αυτό μένει έξω από την έρευνα δεν καλούνται οι εκπαιδευτικοί να εκφράσουν γνώμη με το αιτιολογικό που ακούστηκε εδώ απ την επιστημονική επιτροπή ότι δεν θέλησαν να είναι μεγαλύτερο το ερωτηματολόγιο.
Κατόπιν τούτου δεν παραξενεύει αυτό που σε άλλο σημείο του βιβλίου του δασκάλου αναφέρεται πως «λίγη σημασία έχει η γνώση ή η άγνοια του νόμου της βαρύτητας σημασία έχει πως η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο γύρω μας, δημιουργείται απ’ αυτόν». Πέρα απ το αντιεπιστημονικό του πράγματος, μπορούν να συμβούν και ευτράπελα, αφού για παράδειγμα κάποιος μαθητής που ζει κοντά σε αεροδρόμιο μπορεί να υποθέτει πως η βαρύτητα όταν έχει προσγείωση έλκει τα αντικείμενα στη γη ενώ κάποια άλλη στιγμή (στην απογείωση) τα απωθεί απ τη γη Τελικά είναι ως φαίνεται στόχος ορισμένων να αποδομήσουν τη γνώση σα να μην υπάρχει μια επιστημονική αλήθεια αλλά πολλές, για να κάνουν το μυαλό των σημερινών μαθητών αυριανών εργαζομένων ευάλωτο και ανεκτικό σε κάθε είδους «αλλαγές» και στην επιβολή των κρατούντων, για να δημιουργηθεί νέα γενιά σκλάβων.
Για να το πετύχουν αυτό όμως είναι αναγκαία προϋπόθεση να υπάρξουν δάσκαλοι δουλοπρεπείς που να είναι υπάκουα όργανα αυτής της κατάστασης. Γιατί όπως έγραψε κάποιος σε ένα τοίχο στα Καλύβια
« ΔΟΥΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΒΓΑΖΕΙ ΣΚΛΑΒΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ»
Το ερώτημα για όλους μας λοιπόν είναι αν θα γίνουμε υπάκουα ανθρωπάκια ή θα ακολουθήσουμε το παράδειγμα των φωτισμένων παιδαγωγών του λαού μας που από εδώ δίπλα απ τις Κορυσχάδες της Ευρυτανίας μέσα στο καμίνι και το χαλασμό του πολέμου διακήρυξαν πράγματα που το επίσημο ελληνικό κράτος πραγματοποίησε μερικά με καθυστέρηση δεκαετιών και άλλα ακόμη δεν έχει καταφέρει να δημιουργήσει.
Προβληματίζει και βάζει σε υποψίες τον εκπαιδευτικό κόσμο το γεγονός ότι απ το ερωτηματολόγιο λείπουν παντελώς τα βιβλία του δασκάλου που ανέφερα πριν ορισμένα αποσπάσματα. Γιατί; Τι κίνδυνος υπήρχε; Οποιαδήποτε δικαιολογία παρουσιαστεί σήμερα δε μετράει, αφού είναι εκ των υστέρων, ενώ αυτό που ακούστηκε χθες ως δικαιολογία «ότι δεν ήθελαν να γίνει πιο μεγάλο το ερωτηματολόγιο δεν φαίνεται να το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι.
Έχει όμως κι ο καθένας μας δικαίωμα να ερμηνεύσει αυτή την απουσία ως φυγομαχία των υπευθύνων! Μια φυγομαχία που θέλει να αποφευχθεί η κριτική, που θέλει να επιβάλλει ακραίες αντεπιστημονικές θεωρίες ως πραγματική επιστήμη.
Το 1998 παρακολουθώντας το μάθημα της Φυσικής στο Μαράσλειο στη Μετεκπαίδευση, ακούσαμε τον καθηγητή να λέει ότι σε ημερίδα , που διοργανώθηκε στην Αθήνα από ιταλικό πανεπιστήμιο , που ήταν πρωτοπόρο στον κονστρουκτιβισμό, αναφέρθηκε από τους Ιταλούς επιστήμονες ότι και αυτή η θεωρία ενώ υποσχόταν πολλά γρήγορα αποκάλυψε τεράστιες αδυναμίες ιδιαίτερα για τη Φυσική.
Θέλουν λοιπόν σήμερα ορισμένοι, άκριτα να βάλουν και να δεχτούμε όλα αυτά για την εκπαίδευση των παιδιών του αού μας! Λίγη σκέψη παραπάνω νομίζω δεν θα έβλαπτε!
Θα μπορούσε κανείς να σταθεί και σε λάθη , παραλείψεις και άλλα αρνητικά στοιχεία του βιβλίου που το δυσκολεύουν/όπως π.χ. στη σελ 54 του τετραδίου εργασιών της ΣΤ τάξης όπου προτείνεται στο συγκεκριμένο πείραμα να χρησιμοποιηθούν μπαλόνια, κάτι που δημιουργεί μια φανερή δυσκολία, ενώ το ίδιο πείραμα θα μπορούσε να γίνει ευκολότερα με πλαστικά μπουκάλια από νερό.
Όμως δεν θέλω και δεν πρέπει να επικεντρωθεί η συζήτηση σε τέτοια πράγματα, γιατί ακόμα και στη περίπτωση που «διορθωθούν» αυτά στα βιβλία, θα μείνει η φιλοσοφική και παιδαγωγική τους θεμελίωση που αποδυναμώνει οποιαδήποτε γνώση παρέχεται στο σημερινό αστικό σχολείο.
Άρα εκ των πραγμάτων το μόνο που μπορούμε να πούμε, να απαιτήσουμε και να είναι θετική εξέλιξη είναι η απόσυρση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων, όσο και των εφαρμογών τους που είναι τα εν λόγω βιβλία και
να διεκδικήσουμε αναλυτικά προγράμματα και βιβλία τέτοια που μέσα από το συνδυασμό θεωρίας και πράξης να θέτουν τις βάσεις για μια ενιαία επιστημονική κατανόηση του υλικού κόσμου από τους μαθητές μας.
